A little bit of Dutch life
Blijf op de hoogte en volg Maaike
16 November 2014 | Ghana, Tamale
Ja jullie zullen wel denken wat is dat nou weer voor titel, afgelopen weken heb ik toch een soort van Nederlandse dingen meegemaakt. November is de maand van Sint Maarten, hier ik Tamale vieren ze ook een soort van Sint Maarten alleen dan anders…. Het firefestival (Bugum Chugu) is het eerste Dagomba festival van het jaar het wordt gevierd in de maand Bugum Goli (de maand van het vuur). Wat er nu precies gevierd wordt is me nog niet helemaal duidelijk (er gaan verschillende verhalen rond). Jaren geleden zijn alle mensen in het dorp opzoek gegaan naar het verloren kind van de chief, doormiddel van brandende takken hebben ze het kind onder een boom gevonden en de boom in brand gestoken. Nu wordt dit elk jaar opnieuw gedaan. De route begint bij het chiefpalace en eindigt bij de boom, nadat ze de route 3x gelopen hebben vertrekken alle mensen van hun eigen area naar de chief in de stad( de opper chief). Ik ben samen met m’n broer (Derrick) gaan kijken, ik wist niet echt wat ik ervan kon verwachten maar Derrick heeft me van te voren gewaarschuwd, en vragen gesteld of ik bang was voor vuur, vuurwerk en geweerschoten. Heel veel mensen deden mee zelfs kleine kinderen… ik heb altijd geleerd om niet met vuur te spelen, maar die regel kennen ze hier niet haha. Ik vond het erg indrukwekkend en interessant om dit hele tafereel van dichtbij te bekijken, mensen gillen, zingen, dansen, en lopen met kapmessen en geweren rond. Die laatste twee dingen vond ik wel wat minder maar ze deden er gelukkig niet zo heel veel mee. Ik had meer de indruk dat Derrick wat voorzichtiger was dan ik ;p. Naomi was afgelopen week jarig en dat hebben we gevierd met jawel….. Kroketten! Lianne kende een kok die ooit in Nederland was geweest en hij wist hoe je ze moest bereiden. Vorig weekend zijn we naar hand in hand gegaan, wauw wat een gave plek is dat! Je kunt wel merken dat het door Nederlanders is opgezet, de community ziet er verzorgd uit en de kinderen hebben een strak programma (structuur is heel belangrijk voor hen) elke begeleider heeft zijn eigen groep kinderen. Na een 4 uur lange trotro-rit was het zwembadje dat ze hadden niet verkeerd, Simone en ik zijn er gelijk in gegaan om te relaxen maar de rust was van korte duur, om 4 uur breekt het zwemuurtje aan en alle kinderen/bewoners kwamen het water in. Met of zonder zwembroek(;. Hun begeleiders bleven mooi langs de kant zitten dus alle aandacht ging naar ons. Hoewel er maar een klein laagje water in zat maakte ik me toch wel wat zorgen om sommige kinderen. Een jongen was salto’s aan het maken… maar niemand keek hier raar van op behalve wij dan. Ook kinderen die niet kunnen staan lagen tot hun oren in het water, maar blijkbaar kan dat hier allemaal, ze zullen het wel gewend zijn. Ons verblijf was ook echt gaaf, we hadden een echte douche en wc buiten! Hoe leuk was dat een beetje in de buitenlucht douchen en toiletteren. Ik heb er een heel leuk weekend gehad en heb er zelfs pannenkoeken gegeten. Bij vrienden van Kassim zijn we ook weer druk bezig geweest, de tijd begint nu toch echt wel te dringen voor de nodige dingen die we nog willen regelen. Ook heb ik een heftig dagje gehad, we hebben Sadat (14 jaar) bezocht aangezien hij past verhuist is met alleen zijn moeder naar een afgelegen plek, zijn moeder heeft diabetes en ligt al enige tijd in het ziekenhuis met een wond aan haar voet. Sadat heeft spasme en kan niet praten. Lianne is daar een keer geweest toen ze nog bezig waren met bouwen dus zij wist alleen de weg. We waren erg benieuwd wie nu de zorg over hem nam. Ik dacht dat ik al veel het gezien en meegemaakt maar wat we daar aantroffen was echte verwaarlozing.. het huis was onafgebouwd en Sadat troffen we aan in zijn eigen urine en de ‘caretaker’ was zijn 6/7 jarige nichtje.. Heel triest om te zien dat zij verder geen steun krijgen van andere familieleden. Gelukkig hebben ze een buurvrouw verderop die voor eten zorgt. Laten we hopen dat de moeder snel ontslagen wordt uit het ziekenhuis! Verder hebben er ook twee kinderen van het project malaria, je kon aan ze zien dat ze zich erg rot voelde ook al kunnen ze niet praten , gelukkig hebben we die zelfde dag nog medicijnen geregeld. Het verkeer blijft hier een grote chaos daar ben ik zelf helaas nu ook achter gekomen.. ik heb het nog steeds erg naar m’n zin hier en de tijd vliegt voorbij, Mary is de dagen al aan het aftellen!
Veel liefs,
Maaike (die jullie toch wel begint te missen'
-
16 November 2014 - 21:24
Franka:
Haa Maaike,
Wat een avonturen zeg! Leuk om te lezen wat je allemaal meemaakt. Je bent straks een echte wereldburger -
16 November 2014 - 22:32
Maaike Melief:
Helaas kan ik de foto's niet uploaden.
Het blijft internet in Afrika he!
Dus die krijgen jullie nog van me te goed(: -
17 November 2014 - 12:33
Pap En Mam:
Ha mupke, wat weer een mooi verslag! Je komt als een "rijk" mens terug,met al je ervaringen en indrukken. Hoewel er soms ook minder leuke dingen zijn.Dit neem je allemaal in je verdere leven! Gelukkig is je fiets avontuur goed afgelopen. Hopelijk wordt er voor sadat een oplossing gevonden.Geniet nog van al t moois wat Ghana te bieden heeft! En van "jou kindjes" Nog een paar weekjes,en dan kunnen we je verhalen in levende lijfde horen.Dikke kus,en we miss you to!! -
17 November 2014 - 16:07
Frank Melief:
Zeer trots op jouw nog effe volhouden en dan ben je weer in Horst.
En misschien als je weer thuis bent ga je Ghana missen.
Als hier de trein 3 minuten te laat is klaagt iedereen,
dat is daar wel anders!!!
Geniet er nog maar van en een dikke knuffel.
Groetjes Pap XXX
-
18 November 2014 - 21:19
Leon, Helle, Nina En Tess:
Hoi Maaike,
Leuk om jouw avonturen te lezen. Zo te lezen heb je het goed naar je zin en kun je je nuttig inzetten daar. Ga zo nog maar lekker 'n paar weekjes door en dan zien we elkaar wel weer in Horst eind december. Ook wel fijn natuurlijk. Groetjes en knuffels van je nichtjes , tante en oom. -
18 November 2014 - 22:30
Leon, Lilian En Kids:
Ha Maaike.
Ik ben wel een klein beetje jaloers op jou. Geweldig wat je daar doet en meemaakt en je schrijft het prachtig op. Een genot om je verslagen te lezen. Ik hoop dat je nog een heleboel leuke en vooral goede dingen kunt doen daar.
Geniet er maar van, dat neemt niemand je meer af.
Heel veel groetjes van Leon, Lilian en een dikke kus van Pim, Job en Jonna -
18 November 2014 - 23:29
Edith Kleeven:
Ha Maaike
Weer een heel mooi verhaal , Maaike. Wat maak je toch bijzondere dingen mee.Ervaringen voor het leven.Knap dat je dit avontuur bent aangegaan en zo goed oppakt. Ik hoop dat je de dingen die nog wilt doen ook kunt doen zodat je Ghana straks met een tevreden gevoel kunt verlaten. Geniet van alles wat je de laatste weken nog mee gaat maken.
Groetjes van Jan, Edith , Kim , Bo en Ramon. -
20 November 2014 - 19:43
Oma Stan En Opa Ger:
Hallo lieve Maaike,
Zojuist jouw verhaal gehoord, voorgelezen door Leon en Tess. Wij zijn onder de indruk van jouw avonturen, maar zullen ook heel erg blij zijn als je weer thuis bent. Met ons is alles goed en geniet nog maar van je laatste weken in Ghana.
Groetjes en 'n dikke knoevel
Oma Stan en Opa Ger -
24 November 2014 - 16:39
Annette Melief :
Hallo Maaike wat een mooi lang verslag van wat je allemaal meemaakt daar ik zal het morgen aan oma voor lezen leuk dat jullie laatst geskyp hebben samen ! Dat is mooi dat je elkaar kunt zien ! Knap hoe je het allemaal doet hoor ! Gisteren zijn jan en oma en ik bij Dirk en Silvia geweest , mooie foto's gezien van hun reis naar Indonesië ! Volgende week wordt Juul alweer 25 jr en is december lekker druk ik ben benieuwd naar jou foto's straks ! Lieve Gr van jan en Annette uit Deurne -
27 November 2014 - 14:31
Tante Regie En Oom Jan:
Deseba Saliminga, of Hallo Maaike.
Wij zijn diep onder indruk van datgene wat jij daar aan het presteren bent. Als wij die verhalen lezen, moet jij het er ook wel echt naar je zin hebben. Als je het naar je zin hebt, gaat de tijd ook snel voorbij (soms te snel). Ook jou familie is enorm toegenomen, waar wij hier niets voor hebben hoeven te doen. Een moeder, broer enz. lezen wij hier. Fantastisch gewoon en hoe je het allemaal omschrijft. Jouw hele fotoboek heb ik (Oom Jan) opgeslagen, met de bedoeling om er een slideshow van te maken, maar de foto's zijn dusdanig verkleind dat ik er niets mee kan doen. Dat is heel jammer. Als jij terug bent in Horst, zou ik die graag nogmaals willen downloaden vanaf jouw memorykaart. Verder wensen wij jou nog heel veel mooie en leerzame weken toe en geniet maar met volle teugen. Kom gezond en gebruind terug in het Horsterse. Dit nemen ze je nooit meer af. Wij zullen aan je lippen hangen als je terug bent
en de verhalen los komen.
Groetjes van Tante Regie en Oom Jan. -
07 December 2014 - 22:45
Wilma En Henk:
Lieve Maaike,
Wat een bijzondere ervaringen heb je weer meegemaakt! Van dat firefestival hadden we nog nooit gehoord.
Dat je daar kroketten zou eten had je nooit kunnen bedenken he?! Wat grappig:)
Een heleboel nare ervaringen hebben ook zijn inpact op je natuurlijk, zoals met Sadat.
Hopelijk kun je het daar goed afsluiten en met een goed gevoel terug komen. Wij zijn benieuwd naar je
foto s en zien er naar uit om je te spreken.
Nog heel veel succes en toi toi. Liefs van Henk en Wilma
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
